කාමරේ නිරුපිකාව

මොනාද ඔය සබන්

මං ගෑවට නෑ

සුවද ඔය තරම්

තෙත කොන්ඩේ

පිහදපන්

වතුරට පෙගිලද

මොලේවත් උබේ

දග ඔය තරම්

පිටදී සිල් ගත්තු

දැන් මරගනන්

හිරකරන් හිටපු

හද පුපුරන තරම්

කාමරේ නිරුපිකාව

වෙන කොහෙද

දක්ෂ කම් 

මෙතරම්

හැන්දෑව

සරල අනුරුප 

සිහිල් නල නාද 

නිසාචර සියොත් 

පාන අවලාද 

නිමාකර දහව 

දිවාකර යාම 

සැමරුම් සාද 

සිහිකළා අහස 

කාළ ඝන තාර 

වාමන රූප 

මුණු පුස් පාට 

තාර මත වාද විය 

නැතිව මුව නාද 

සොදුරියගේ ගාව 

නිවුණු ළය රාව 

තුහින වී ගිලිහුනා 

තුලින් සළු මේඝ 

කෙල්ලෙක්

කෙල්ලෙක්ලු

අම්ම වගේ

ටීචර් උබ මම ළමයා

වැලි බතට උබ අම්ම

රෝස මල් කැකුලු

හිමිදිරියේ පිපුනා

ගෙදර හෙන උත්සවය

නාවලා ගෙට ගත්තා 

ගමෙ අපි වැදගත්‍තු

නඩේටම අඩගැහුව

අත් දිගට ඇදගත්තු

යක්කු රහමෙර බිව්ව

ගොම්මනට ගෙට වෙයං

කලු කුමාරයො ගොඩයි

ලෙන්ගතු දෙවියෝ

ඇතුලෙ වල් සත්තු

වටේටම ඉවකරං

ආදරේ දික්කරයි

රත්තරං කරලන්න

දෑවැද්දේ බර බලයි

කලු පටිය පලදන්නේ

මොහොතකට සුව බලන්

සුන්දරලු රතු මල්

මගුල..

උන්ට ඕනි ලේ මල්

හීනෙන් ඇහැරෙද්දි

පොඩිම මල උබ

ඒ පොකුරෙ

පරිස්සමට ඉදපං...

සලුව අරං ගිය හුලගට

ආවඩන ලෝකයක් අස්සෙ

එකෙක් ඉදීවි 

හුලගත් එක්ක තරහෙන්

පිටකොටුව - ගම්පහ

කෙල්ලෙක් නැතුව බෑ 

200යේ යන්න

නිදිව්වත් බෑ 

එච්චර නිදියන්න 

හීන දහයයි 

කිරිබත්ගොඩට යන්න 

දළ උබලගෙනේ

උබලගේ ලෝකේ

මම සතෙක් ඒකෙ

අයිතිය උබලගේ

මම ගෙවපු ජීවිතේ

අරගලය උබලගේ

නිදහසත් උබලගේ

කොටුකරපු නිවහනේ

හෙව්වේ නැ නොහිමි දේ

කවි ලියයි දැන් පෙලට

මගේ නමට ගුණ ගීත

දුක හිතෙනකොට උබට

මම ඇවිත් සුරපුරට

මම  හිටියේ වැලලෙන්න

උජාරුවෙන් දළ ඇතිව

කියපං මගේ වරද

උරුම වුනු දඩුවමට


දළ ඇත්තු හිටියාට
උන්ගේ
දළ උබලගේනේ

ප.ලි : මල් ලස්සන ගහේ තියෙද්දී...

           දළ ලස්සන ඇතාට තියෙද්දී...

        ඇතා ලස්සන කැලේ ඉද්දි...

              උබ ලස්සන ගල්ගමුවේ ඉදිද්දී...

සතුට

දුක හිතේ තදකරන් 

exam ලියල එද්දී 

කිරුලපන ඇළ අයිනේ 

වැටිලා තිබුණා සතුට 

බේබද්දා සහ කොනිත්තපල්ලා

නිය රටා මවනවා

අප අතරේ වූ කතා

"බේබද්දා"

බෝට්ටුව

උබේ රැල්ලත් එක්ක රණ්ඩු කරලම 

මට හරි මහන්සියි... එත්,

මට උබ නැතිව බැ කියල 

උබයි මායි හොදටම දන්නවා...

ඊයේ රෑ

රෑ කළුවරට කියපුවට
ඉර පායද්දි ලැජ්ජයි
ඉවසං හිටිය මං
පිරිමියෙක් හන්ද
උබවගේ ඇස වහං
තුරුල්වෙන්න ආසයි
ලැජ්ජාව ආදරෙන් වහං
ගැනු කම ඕකලු
පිරිමි කම මෙකලු
මොනවා කරන්නද
මාත් ලැජ්ජයි උබ තරම්

කථාව

වරක් කිව්වම් මම
මගේම කතාව
රව්මක් ඉවරයි
නැතිවම විරාම
තවමත් ඉතුරුයි
දුක්බර සතාම
කියවපං ඉරිදට
සෙටියට වෙලාම

"හතියට බෙහෙත් මං ගානේ"
"අග්ගලා උබට කඳු වාගේ"
"රෙද්දේ ඇලිලා තුත්තිරි වාගේ"
බලපන් පකෝ බොක සායේ

හිතල කාලේ
ඒ මගේ බාලේ
දැන් උණුහුමයි
මේ මගේ වාරේ
මටමයි කලේ
උබල නෑ කෑවේ
ගැම්මට නෙමෙයි
මගෙ හිත කියෙව්වේ

වම්පස ඇසක් රවල සඳ
හිල්කල ඔලුව
මැද මොළ
මැද්දෙම හිලක්
මුට්ටිය පෙම
නිව්වනේ ළිපත්
ඇවිලුණු මොළ

කිව්වට පද කෙහෙල්මල්
නැගපං ගහේ එවානං ඕඩර්
හුරතල් පැලේ දැන් ගැහෙ මල්
ඉඩෝරය ආවොතින්
හෙවණ දීපං

ඇකොගේ කථාව දානවා කොමාව

ඇස කුඩා

ඇස් හිනිවෙද්දී තව ලස්සනයි
හිස්තැන පුරවන්න එයා දන්නවා